STERKE MARKTPOSITIE VERGT STERK BESTUUR

FD riep zijn lezers op om ideeën in te zenden voor de aanstaande bezuinigingen op de rijksuitgaven. Onderstaand mijn inzending.
STERKE MARKTPOSITIE VERGT STERK BESTUUR
De crisis heeft zwakheden in het al te vrije functioneren van -in dit geval- financiële markten blootgelegd en dwingt nu -omdat omvangrijke publieke middelen nodig waren om dit priate falen te beteugelen- de publieke sector om sterk te bezuinigen. De onder druk staande marktpositie van Nederland kan echter alleen verbeteren als sterke marktpartijen kunnen rekenen op sterk openbaar bestuur. Bezuinigen op publieke uitgaven zal dus moeten leiden tot een sterker openbaar bestuur. Dit wordt hier uitgewerkt voor de ruimtelijke inrichting van ons land.

Een sterker openbaar bestuur op dit beleidsterrein ontstaat dor vier ingrepen:
1. samenvoegen van de ministeries van V&W, VROM en LNV
2. opheffen van de provincies en vervangen daarvan door regionale rijksdiensten, die
het setorale rijksbeleid regionaal via projecten coördineren.
3. instellen van vervoerschappen naar analogie van waterschappen, inclusief het
omzetten van belastinginkomsten van rijk en provincies uit verkeer en vervoer in
vervoerslasten, te betalen aan de vervoerschappen.
4. coördineren van de verkiezingsdata van gemeenteraden, waterschappen en
vervoerschappen ten behoeve van stevig maatschappelijk draagvlak.

De kracht van het bestuur op dit beleidsterrein wordt verder bevorderd door:
5. het rijk verantwoordelijk te maken voor de uitvoering van grote publieke werken
in gemeenten (zoals de Noordzuidlijn in Amsterdam)
6. de structuur van het openbaar vervoer minder eenzijdig op railvervoer te richten,
omdat de tamelijk homogene bevolkingsspreiding in ons land zich nu eenmaal slecht
leent voor railvervoer; structuurwijziging impliceert ook dat taxivervoer als
volwaardig onderdeel van het openbaar vervoer wordt behandeld. Regionaal
opererende vervoerschappen zullen overigens, bij centraal vastgestelde normen,
tot regionaal verschillende oplossingen komen.
7. de kwaliteit van het Nederlandse landschap te bevorderen via instelling van
regionale groenfondsen, gevoed door heffingen op bestemmingswijzigingen van
ruraal naar urbaan grondgebruik.